Okumaya üşenenler için anafikir: Plazada çalıştığım dönemlerde yazdığım eski bir yazıdır kendisi. Şimdi okuyunca neden terk-i diyar ettiğimi bir kez daha anladım. Şöyle başlamışım:
Bu sefer kişisel gelişimimi değil kişisel itişimimi yazdım. En başında söylemiştim, ben bir kitap okuyup hayatı değişenlerden değilim. Kimbilir belki de çoğu zaman; her sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak bulan Gregor Samsa’yımdır (*)…Olamaz mı?
Akşam o bildik kişisel gelişim kitaplarından birini okurken, sabah kalktığımda güne sahip olduklarıma şükrederek başlamak hiç de zor gelmemişti halbuki.
Gel gör ki yine bir sabah kuşağı klasiği olarak; telefonun alarmına “snooze” diye bir opsiyon koymayı akıl eden bir gerizekalı yüzünden; şükür egzersizi yerine işe koşturma egzersizine koyuldum. devamı gelsin
